تاثیر آزمایشی القای خلق و استرس بر شدت درد بیماران مبتلا به میگرن

سابقه و هدف: با وجود تحقیقات گسترده در مورد رابطه استرس و افسردگی با میگرن، هنوز مدارک تجربی لازم برای اعتبار بخشیدن به چنین نظراتی وجود ندارد. پژوهش حاضر به­منظور بررسی آزمایشی تأثیر القای خلق و استرس بر شدت درد بیماران مبتلا به میگرن انجام گرفت. مواد و روش­ ها: در این تحقیق 60 بیمار میگرنی در فاصله سال­ های 91-90 از درمانگاه بیمارستان بقیه الله انتخاب شدند و به­صورت تصادفی در 3 گروه (شاد، غمگین و کنترل) قرار گرفتند. در این تحقیق از یک تکلیف کامپیوتری به­منظور القای استرس و نمایش یک قطعه فیلم، به­منظور القای خلق، استفاده شد و شدت درد شرکت کننده­ها در طی 3 مرحله (ابتدای پژوهش، بعد از تکلیف خستگی شناختی، پس از القای خلق) با استفاده از مقیاس درجه بندی عددی سنجیده شد. نتایج: نتایج نشان داد که تحت تکلیف خستگی شناختی، شدت درد گروه غمگین از 75/17 به 24، در گروه شاد از 4/13 به 9/27 و در گروه کنترل از 55/11 به 65/33 افزایش یافت (0001/0> p ). گروهی که در معرض القای خلق غمگین قرار گرفتند، شدت دردشان افزایش یافت (7/38) و کسانی که در معرض القای خلق شاد قرار گرفتند شدت دردشان (15/15) کاهش یافت (04/0= p) و در گروه کنترل هیچ تغییر معنی­داری مشاهده نشد. نتیجه ­گیری: در بیماران مبتلا به میگرن، شرایط استرس­زا باعث افزایش شدت درد می­شود و قرار گرفتن در محیط شاد و یا غمگین می­تواند در کاهش و افزایش شدت درد آن­ها تاثیر گذار باشد.